Brian Calvin, 1990’lardan beri, figürlerinin gerçekçi kalitesini koruyarak hafif ıslanmış portreler ile canlandırdığı oldukça cesur ve düzleştirilmiş bir tarz geliştirdi. Eserlerinin belirleyici karakteristik özelliği figürlerin zamansal duraklamalarıdır. Her biri akışkan bir zamanda askıya alınmış gibi görünen Calvin’in son çalışmaları, ele aldığı konuları dışa vurmaktan uzaklaşırken, tuval alanının ötesinde bir iç dünya önermesi gibi görünen bazı detayları göz önüne çıkartıyor.
Sanatçı, arketip kadın figürünün tekrarı ile bizi karşı karşıya kaldığımız davetkar yüzü aşmaya davet ediyor ve resmi tercihlerinin özelliklerini göz önüne seriyor: Yüzü, temel karakteristik özelliklerine indirgeyip, göz, dudak, saç gibi detayları izole ederek her eseri izleyicinin yorumlaması için parçalar sunuyor.
Büyük gözler izleyiciyi çekerken, kelimeleri şekillendirirken dondurulmuş gibi görünen dudaklar büyüleyici kusurlu dişleri ve yumuşak pembe dili ortaya çıkartıyor. Yüzler kırpılmış ve çeşitli şekillerde soyutlanarak belirgin özelliklere dikkat çekiliyor. Calvin’in hayal gücünden fışkıran pastel renkler Kaliforniya ebedi yazını ve gençliğin tatlılığını yansıtıyor.
